วันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เพิ่นว่าบุญ ๆ นี้

เพิ่นว่าบุญ ๆ นี้ บ่มีไผปันแจก                                      มีแต่พันธ์แต่เกี้ยวเกาะเกียวกุมกัน
มันแหกออกบ่ได้คือไม้ผ่ากลาง                                   มีแต่พันธนังติดต่อกันบ่มีแล้ว
เพิ่นจั่งให้ทำบุญสร้างศีลทานตกแต่ง                           เพิ่นว่าสงสารนี้วนเวียนผลัดเปลี่ยน
สิได้ใสจั่งแก้วมื้อหน้าสิฮุ่งเฮือง                                   มีแต่เวียนแต่เกี้ยวคือล้อรถยนต์
            สิได่เป็นขั่วข้ามสาครม่มฝั่ง                             บ่มีไผหลีกพ้นเกิดแก่เจ็บตาย
สิได้บังเกิดก้ำนิพพานพุ้นสว่างเวร                               มีแต่วนเวียนติดต่อกันบ่มีแล้ว
อันนี้เป็นบุญแท้ของเฮาให้ตั้งตอ                                ไผผู้โมโฮฮ้ายโลภาพยาบาท
คันว่าบุญบ่ให้เขาสิใช้ตั้งแต่เฮา                                   มีแต่อาฆาตซ้ำหง่ำไว้จ่องเวร
            บุญมีได้เป็นนายใช้เพิ่น                                               มันบ่มีทางเสี้ยงเวรกรรมเกาะเกี่ยว
คันแม่นบุญบ่ให้เขาสิใช้ตั้งแต่เฮา                               เจ้าฆ่าข่อยข่อยฆ่าเจ้าเลิงเรื้อยบ่เซา
คอยแต่บุญมาค้ำบ่ทำการมันบ่แม่น                            คือดั่งกากับนกเค้าบ่เข้าฮ่อมแกวกัน
คอยแต่บุญส่งให้มันสิได้ฮ่อมใด๋                                 หนูกับแมวบ่อยู่นำกันได้
             คือจั่งเฮามีข้าวบ่เอากินมันบ่อิ่ม                                  หมีกับไม้พันธนังค้อป่า
มีลาบคันบ่เอาข้าวคุ้ยทางท้องกะบ่เต็ม                      จอนฟอนกับเห่าห้อมบ่มีมื้อถืกกัน
อันนี้ขอกล่าวเว้าให้คิดฮ่ำในทรวง                               มีแต่อนตายต้องจองจำนำผูก
ให้ค่อยตวงใจจิตฮ่ำคนิงนำก้น                                      มีแต่ทุกข์อ้อยต้อยหนักหน้าบ่ถอย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น